ساز کهن تنبور با فرهنگی چند هزار ساله روایتگر اصالت و هویت گستردهی جغرافیایی وسیعی است که نغمات و آواهایش که هر یک مسخ کننده روح و روان آدمی هستند در بستر زمان صیقل خوردهاند و رنگ و بوی کهن و اصیل خود را به خوبی حفظ کردهاند. مقامهای اصیل تنبور تا کنون به روش سینه به سینه انتقال یافته و کاملا شفاهی بودهاند و لحن مقامها بیشتر حالت آوازگونه داشته و شیوه و سبکهای مناطق و حوزههای مختلف، هم از نظر اجرا و هم از نظر خوانش با یکدیگر متفاوتاند به طوری که حتی داخل حوزههای جغرافیایی ثابت، تعدد اجرا و خوانشهای مختلفی وجود دارد.
دیدگاه خود را بنویسید